De Internationale commissie voor drugsbeleid van de VN verklaarde enkele weken geleden via een rapport: "We hebben de wereldwijde oorlog tegen drugs verloren. 50 jaar repressieve aanpak heeft het aantal gebruikers alleen maar doen toenemen. We moeten onze drugspolitiek dringend veranderen. Legaliseer cannabis en reguleer ook andere drugs door ze uit de criminaliteit te halen. Controleer en genees, in plaats van te verbieden en te straffen."

Een aantal vooraanstaande politici maken deel uit van deze commissie, zoals o.a. Kofi Annan (voormalige secretaris-generaal van de VN), Javier Solana (Voormalige hoge vertegenwoordiger van de EU), Ernesto Zedilla (ex-president van Mexico) en George Schultz (voormalig minister buitenland VS). Volgens hen is de oorlog tegen drugs dus nagenoeg mislukt en is het de hoogste tijd voor fundamentele hervormingen van het drugsbeleid.
Je kan het volledige rapport hier downloaden

In aansluiting op het bovenstaande en als vervolg op het vroegere blogartikel 'Meningen over cannabis en drugbeleid', opnieuw enkele opmerkelijke uitspraken:

Er is een andere aanpak mogelijk

"Er is een andere, verstandigere aanpak mogelijk. Die bestaat erin om ten eerste de productie, de handel en het gebruik van drugs te legaliseren. Door die eenvoudige beslissing zal de winstgevendheid van de handel in drugs met één klap in elkaar storten en zal de aantrekkingskracht die uitgaat van de drugshandel op criminelen imploderen. Een tweede, even belangrijke maatregel bestaat erin de middelen die nu gestoken worden in de repressieve aanpak te gebruiken om de vraag naar drugs te ontmoedigen. Dit kan op vele manieren: een fikse belasting zoals we doen met sigaretten, ontradingscampagnes, afkick- en rehabilitatieprogramma's. Een dergelijke aanpak wordt al toegepast in een aantal landen, zoals Portugal en Zwitserland. Velen vrezen dat die aanpak zal leiden tot een stijging van het drugsgebruik. De ervaring in Portugal en Zwitserland leert dat dit niet het geval is.

Tot slot nog dit. Als voorstander van een volledige legalisering zeg ik niet dat drugs goed zijn. Integendeel, ze zijn een plaag. De vraag is dan hoe die plaag te bestrijden. De repressieve aanpak werkt niet en creëert te veel leed om aanvaardbaar te zijn. Er bestaat een alternatief dat efficiënter en humaner is."
- Prof. Paul De Grauwe (in De Morgen) -

Pleidooi tegen legalisatie

"Het druggebruik of de prevalentie van druggebruik is het resultaat van een complex samenspel van allerlei factoren: de wetgeving en de toepassing ervan, de bereikbaarheid en/of de beschikbaarheid van een product, het klimaat en/of de heersende cultuur over druggebruik, de preventie en/of het gebrek aan degelijke preventie, de aanpak van het aanbod ervan en nog meer van de aanpak om de vraag ernaar te verminderen. Het is nooit het resultaat van de wetgeving alleen: dat is al een eerste scheefgetrokken boodschap vanwege de Global Commission on Drug Policy.

Welnu: de wereld ziet alsmaar een toename van het druggebruik omdat er inderdaad een onwaarschijnlijk gebrek aan degelijke preventie is en is geweest. We verliezen niet de oorlog tégen drugs, maar wél onze kinderen ààn de drugs: omdat ze onvoldoende beschermd werden tegen alle onjuistheden over (die "soft") drugs, omdat ouders niet werden ondersteund om rustig maar duidelijk "neen" te blijven zeggen aan het gebruik van soft drugs.

Moeten ouders drugs verbieden omwille van ethische of ideologische redenen? Uiteraard niet, wél omdat een joint écht héél schadelijk is. Zolang dit vanuit de verantwoordelijke hulpverleningssector niet éénduidig aan de samenleving wordt uitgelegd, zo lang gaan we de "oorlog" tegen drugs verliezen. Dat is de zwakke schakel. (...)
- Dr Mireille Vergucht, Vlaams Platform tegen drugs & Dr Lieve Van Ermen, Gewezen Senator (op 'deredactie.be') -

Een blinde oorlog heeft geen zin

"Een blinde oorlog tegen drugs heeft geen zin. Dat werkt contraproductief. We moeten drugs op een creatieve manier legaliseren. De zogenaamde 'war on drugs' heeft nooit gewerkt, maar dat mag niet betekenen dat we alles zijn gang moeten laten gaan. Drugs zijn schadelijk en verslavingen kunnen zeer ernstige gevolgen hebben. Dat zien wij elke dag. We mogen de drugshandel niet zomaar legaliseren. Wij zijn wel voorstander van een verregaande regularisatie, waardoor we de productie en de verkoop aan regels onderwerpen en het gebruik onder controle kunnen krijgen. Dat is de enige manier om de schadelijke gevolgen van het gebruik en de criminaliteit die ermee gepaard gaat, in te dijken. Vergelijk het met alcohol. Ook dat is een gevaarlijke drug, maar door een strenge regelgeving blijft de schade beheersbaar."
- Tino Ruyters, directeur Free Clinic Antwerpen -

Legaliseren is aanmoedigen van gebruik

"Noch op het vlak van gezondheid, noch moreel kan ik een seconde overwegen dat de staat de jeugd officieel aankondigt dat cannabis vrij te koop is. Het is niet door het legaliseren van drugs dat men hun giftigheid bestrijdt, dat men de netwerken bestrijdt die van drugshandel leven. (...) Cannabis legaliseren is het legitimeren, rechtvaardigen en dus aanmoedigen van het gebruik."
- François Fillon, Eerste minister , Frankrijk -

Simpele oneliners staan efficiënt drugsbeleid in de weg

"Als we een maatschappelijk en politiek debat over de strijd tegen drugs willen aanzwengelen, dan moeten een paar dooddoeners dringend de wereld uit. (...)

'Er is op mondiaal vlak geen politiek draagvlak voor legalisering.' Sinds de jaren zeventig houden experten(panels) geregeld een pleidooi voor efficiëntere drugsbeleidsstrategieën, overal ter wereld: het Global Initiative for Drug Policy Reform, de Canadian Government Commission on Cannabis, de Amerikaanse National Commission on Marihuana and Drug Abuse, de Latin American Commission on Drugs and Democracy, enzovoort. De lijst van landen waar het failliet van de 'war on drugs' openlijk wordt erkend, wordt almaar langer. Steeds meer overheden zoeken op creatieve wijze naar een alternatieve koers. (...).

'De internationale verdragen laten geen radicale koerswijziging toe.' Als voldoende landen zich terugtrekken, kunnen de verdragen heronderhandeld, opgezegd of geamendeerd worden (...). Belangrijker is dat landen (alleen of in groep) acties kunnen ondernemen (...). Ze kunnen argumenteren dat de omstandigheden waaronder ze het verdrag hebben ondertekend fundamenteel gewijzigd zijn. Er kan, voor cannabis bijvoorbeeld, een nieuw internationaal verdrag worden opgesteld. (...)

'Voorstanders van legalisering pleiten voor een supermarktmodel.' (...) Voorstanders van legalisering pleiten voor regulering: strikte overheidscontrole op de productie (...), op de distributie (...), op prijszetting (duur genoeg om misbruik te ontmoedigen, en goedkoop genoeg om het illegale circuit geen kans te laten), op de verkoop (...). Ook gebruikers kunnen aan regels worden onderworpen (...). Het strafrecht kan onverminderd dienen om illegale verkoop of productie, het verstrekken van roesmiddelen aan geïntoxiceerde mensen, criminaliteit om drugs te verwerven, enzovoort te beteugelen.

'Legaliseren is een vorm van opgeven.' De huidige aanpak is een waterbedstrategie: we proberen hier en daar een verschijningsvorm van het fenomeen te onderdrukken, maar het duikt even snel elders weer op, vaak in een andere verschijningsvorm. Een kwalijk gevolg is dat politie, justitie, hulpverleners én onderzoekers telkens moeten achterhalen waar en hoe het aanbod van en de vraag naar roesmiddelen zich manifesteren. Het geld van de belastingbetaler kan efficiënter worden besteed als we het gevecht met drugs met een ander wapen dan criminalisering voeren.
- Prof. Tom Decorte (in De Morgen) -