Wat als het uit de hand loopt ?

Ook wanneer het het uit de hand loopt blijft het belangrijk om grenzen aan te geven, al was het maar om storend gedrag als gevolg van het gebruik binnen de perken te houden...

Om verscheidene redenen kan het toch mislopen wanneer je kinderen met cannabis gaan experimenteren. Het is mogelijk dat je het als ouder gewoon niet in de gaten had of dat je kind de aangegeven grenzen niet wilde respecteren en overmatig gaat gebruiken. Wanneer je kind regelmatig en overmatig begint te gebruiken, dan worden er vaak steeds meer afpraken genegeerd en komen er onvermijdelijk conflicten.

  • Ook wanneer het het uit de hand loopt is het belangrijk om grenzen te blijven aangeven, al was het maar om storend gedrag als gevolg van het gebruik binnen de perken te houden. Daarnaast wordt het soms een evenwichtsoefening om toch contact te houden en de communicatie niet te laten vastlopen.
  • In sommige gevallen kunnen urinetests overwogen worden. Tenminste als je kind hiervan op de hoogte is en er duidelijke afspraken gemaakt worden. Het constructief aanwenden van urinetests is bijvoorbeeld mogelijk als manier om welles-nietes discussies te vermijden of om het geschonden vertrouwen te herstellen.
    Lees meer over testen op druggebruik op de website van De DrugLijn
  • Als je toch volledig vastloopt in de communicatie met opgroeiende kinderen, dan kan het soms aan te raden zijn om er met andere ouders of een professionele buitenstaander over te praten. Het kan helpen om de situatie vanop afstand te bekijken en mogelijk brengt het wel nieuwe ideeën aan.
  • Als het gaat om jongeren die ernstig in de problemen geraken op allerlei gebieden, probeer dan niet alle problemen op te lossen die het gevolg zijn van cannabisgebruik. Wanneer je dat systematisch gaat doen, dan maak je het hem of haar gemakkelijk om verder te blijven doen. Als jij de meeste nadelen wegwerkt dan kan er ook geen motivatie ontstaan om te veranderen.
  • Wanneer het volledig uit de hand begint te lopen kan het aangeraden zijn om professionele hulp in te roepen. Dat wil echter niet zeggen dat daardoor het problematisch gebruik van zoon of dochter onmiddellijk zal stoppen.
    • Ten eerste kan de gebruiker zelf ontkennen dat er een probleem is.
    • Ten tweede hebben hulpverleners geen 'magische technieken' ter beschikking om overmatige gebruikers onmiddellijk 'tot inzicht' te brengen.
    • Ten derde: ook al zou je kind iets willen veranderen, dan is dat meestal nog een proces van vallen en opstaan. Er zijn dus geen snelle oplossingen die onmiddellijk werken.
  • Zelfs als de jongere in kwestie nog niet aan verandering toe is, kan het voor ouders zinvol zijn met een buitenstaander te overleggen, of om ervaringen uit te wisselen met lotgenoten.
  • Het heeft meestal geen zin om te gaan piekeren over wat je verkeerd zou kunnen gedaan hebbben waardoor je kind nu drugs gebruikt. Natuurlijk zijn er vroeger conflicten geweest, en waarschijnlijk heb je ook fouten gemaakt. Maar dat vormt geen verklaring voor het overmatig gebruik op zich. Alcohol- en drugmisbruik komen trouwens net zo goed voor bij jongeren die in evenwichtige gezinnen zijn opgegroeid, als bij jongeren die uit problematische gezinnen komen. Eens iemand overmatig gebruikt, vindt de gebruiker altijd wel 'goede redenen' om verder te doen.
  • Blijf zeker voor jezelf zorgen en voor jullie als koppel. Als ouder begaan zijn met een kind of jongere in de problemen kan zeer veel energie vragen. Soms loop je dan het gevaar 'gefixeerd' te worden op het probleem, ten koste van jezelf en de andere gezinsleden.

Wat als er nog kinderen zijn ?

  • Als er nog kinderen zijn dan zullen die ongetwijfeld vroeg of laat aanvoelen dat er iets mis is. Ze kunnen ook rechtstreeks geconfronteerd worden met de minder fraaie kanten van het gebruik van hun broer of zus. Probeer ze in dat geval uit te leggen wat er aan de hand is. Doe dat op een moment dat je zelf kalm bent en probeer ze zo weinig mogelijk te belasten met je eigen zorgen.
  • Omdat je zo bezig kan zijn met een kind of jongere die problemen heeft, kan het gebeuren dat je andere kinderen soms niet de aandacht zullen krijgen die ze nodig hebben. Sommige kinderen kunnen daar opstandig op reageren, anderen zullen zich eerder terugtrekken of doen of er niets aan de hand is. Als je dergelijke gedragingen opmerkt, probeer er dan over te praten en afspraken met hen te maken om de balans terug in evenwicht te brengen.

Waar kan je hulp vinden ?

  • In eerste instantie kan je er met je huisarts over spreken, die kan eventueel verwijzen naar meer gespecialiseerde hulp.
  • Je kan terecht bij De DrugLijn of tel: 078/15.10.20. Je kan er (anoniem) al je vragen stellen en een verwijsadres krijgen bij jou in de buurt. Telefonisch bereikbaar van maandag tot vrijdag, van 10 tot 20u.
  • Je kan 24/24 terecht bij Tele-Onthaal op het nummer 106. Ook deze dienst kan je informatie geven rond verwijsadressen, en je kan je verhaal kwijt als je dat wil.
  • Een aantal diensten zoals Centra voor Algemeen Welzijnswerk (CAW), OCMW’s,..., bieden net zoals de huisarts een eerste opvang en ondersteuning.
  • In je regio kan je meestal ergens terecht in een Centrum voor Geestelijke Gezondheidszorg. Sommige van deze centra zijn gespecialiseerd in middelenmisbruik. In deze centra heeft men ook aandacht voor familieleden van mensen met drugproblemen. Sommige centra organiseren informatieve bijeenkomsten en themagroepen voor ouders.
    Meer info op de doorverwijsgids van de VAD
  • Je kan terecht in een privépraktijk van psychiater/psycholoog/psychotherapeut. Je mag gerust navragen of de therapeut vertrouwd is met drugproblemen.
  • Als je vragen hebt rond juridische aangelegenheden, lees dan 'Recht op antwoord' (pdf). Verder kan je beroep doen op het lokale Justitiehuis of op een advocaat. In dit verband kan je ook advies krijgen bij De Wetswinkel.
    www.dewetswinkel.be

Meer info